Ο προπονητής της ομάδας μπάσκετ Γυναικών του Kronos BC PLASIS, Σωκράτης Παπαζαφειρόπουλος, μίλησε στην ιστοσελίδα του Σ.Ε.Π.Κ. για τη σπουδαία πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Α2 Γυναικών, αλλά και για τη νέα σελίδα που έχει ανοίξει στον σύλλογο των νοτίων προαστίων.

Για την ιστορική πρόκριση, για πρώτη φορά στην ιστορία του Kronos BC PLASIS, στον τελικό του Κυπέλλου Α2 Γυναικών: «Το Κύπελλο, που φέτος δημιουργήθηκε αποκλειστικά για τις ομάδες της Α2, είναι μια νέα, επίσημη διοργάνωση και για εμάς αποτελεί ξεκάθαρο στόχο, όπως ακριβώς και το πρωτάθλημα. Σε κανέναν από τους αγώνες που δώσαμε δεν μπήκαμε απλώς για την προετοιμασία. Δεν είναι στη φιλοσοφία μας να αντιμετωπίζουμε επίσημα παιχνίδια με αδιαφορία. Αντίθετα, αυτή η διοργάνωση είναι μια πρόκληση. Θέλουμε να τη διεκδικήσουμε και να μείνουμε στην ιστορία ως η πρώτη ομάδα που θα κατακτήσει αυτό το τρόπαιο. Προσωπικά, θα ήθελα πολύ να υπήρχε και μια συνέχεια, όπως στο Κύπελλο Ανδρών, όπου ο νικητής μπορεί να αναμετρηθεί και με ομάδες της Α1. Θα έδινε ακόμη μεγαλύτερη αξία στον θεσμό. Φυσικά, ο τελικός αργεί ακόμα. Αυτή τη στιγμή, όλη μας η προσοχή είναι στραμμένη στον βασικό μας στόχο, που είναι το πρωτάθλημα».

Για την επιστροφή του στην ομάδα και τους στόχους που υπάρχουν: «Η αλήθεια είναι πως χρειάστηκε να κάνω ένα μικρό διάλειμμα, καθώς υπήρξαν κάποιες καταστάσεις με τις οποίες διαφώνησα και προτίμησα να απέχω. Η συγκυρία όμως τα έφερε έτσι ώστε, λίγους μόνο μήνες μετά και με την αλλαγή της διοίκησης, μου ζητήθηκε να επιστρέψω, για να συνεχίσουμε τη δουλειά που είχαμε ξεκινήσει. Η επιστροφή αυτή είχε για μένα ξεχωριστή σημασία. Δημιουργήθηκε ένα τιμ με ανθρώπους που γνωρίζω καλά και με τους οποίους έχω συνεργαστεί χρόνια, όπως ο Άρης Καλούδης, αλλά και με πρόσωπα που εκτιμώ από παλιότερα, όπως ο Σπύρος Καραδήμας και ο Δημήτρης Σταμούλης. Στόχος μας είναι ξεκάθαρος: να βελτιώνεται η ομάδα μέρα με τη μέρα, να εντάσσουμε νέο αίμα στην πρώτη ομάδα με σωστές βάσεις και, φυσικά, να διεκδικήσουμε το πρωτάθλημα και την άνοδο».

Για τη νέα σελίδα που έχει ανοίξει σε όλον τον οργανισμό του Kronos BC PLASIS: «Κατ' αρχάς, με τιμά ιδιαίτερα η επιλογή της νέας διοίκησης του Kronos BC Plasis. Πρόκειται για μια νέα σελίδα στην ιστορία του συλλόγου και χαίρομαι που αποτελώ μέρος αυτής της δυνατής προσπάθειας. Οι άνθρωποι που ανέλαβαν έχουν μπει δυναμικά σε όλα τα τμήματα του συλλόγου, κι εμείς από την πλευρά μας οφείλουμε να στηρίξουμε έμπρακτα αυτή την προσπάθεια με τη δουλειά μας και με το έργο μας στο γήπεδο. Όσοι γνωρίζουν τον χώρο ξέρουν ότι θα υπάρξουν και όμορφες στιγμές, όπως η πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου, αλλά και δύσκολες. Εκεί είναι που θα χρειαστεί να δείξουμε ακόμα μεγαλύτερη προσήλωση και ετοιμότητα, ώστε όλοι μαζί να πετύχουμε τους στόχους του οργανισμού».

Για το ρόστερ και πάνω σε ποια φιλοσοφία στελεχώθηκε: «Αρχικό μου μέλημα για το φετινό ρόστερ ήταν να διατηρηθεί ένας σταθερός κορμός, με τρεις αθλήτριες που συνεργαστήκαμε εξαιρετικά τις προηγούμενες σεζόν: τη Δανάη Καμμένου, τη Ρία Πατεράκη και τη Βίκυ Σταθοπούλου. Η προσέγγιση και η αφοσίωσή τους στο άθλημα, στην ομάδα και στον προπονητή, πέρα από το ταλέντο που διαθέτει η καθεμιά, αποτέλεσαν και εξακολουθούν να αποτελούν για εμένα βασικό προαπαιτούμενο. Ήθελα αυτές οι τρεις να είναι η βάση της νέας προσπάθειας. 

Από εκεί και πέρα, ο σχεδιασμός μας βασίστηκε στη φιλοσοφία μιας πολυμορφικής ομάδας: με παίκτριες που μπορούν να ανταποκριθούν σε πολλούς ρόλους μέσα στο γήπεδο, να είναι συνεπείς και, πάνω απ’ όλα, να έχουν τη διάθεση να πρωταγωνιστήσουν μέσα από το σύνολο. Με την ουσιαστική στήριξη της διοίκησης, θεωρώ ότι οι προσθήκες που κάναμε, σε συνδυασμό με την παραγωγή αθλητριών από την ακαδημία, υπηρετούν ακριβώς αυτή τη φιλοσοφία. Πάντα πίστευα στους αθλητές και στις αθλήτριές μου, ίσως μερικές φορές περισσότερο απ’ όσο πιστεύουν οι ίδιοι στους εαυτούς τους. Αλλά αυτό, άλλωστε, είναι και μέρος της δουλειάς μας. Φέτος, όμως, πιστεύω λίγο παραπάνω σε αυτό το ρόστερ, γιατί βλέπω το απαραίτητο κίνητρο, τη διάθεση για συνεργασία και τη σωστή νοοτροπία. Από εκεί και πέρα, επειδή τίποτα δεν χαρίζεται, το μόνο που μένει είναι: δουλειά».